Eind mei 2013 vloog ik naar Riga, in Letland. Van hier was het ongeveer 200 km. naar de Russische grens. in Pskov, de eerste grote stad, bezoek ik het Kremlin waarin de Triniti Kathedraal gevestigd is. In het ziekenhuis liet ik me behandelen van het verwijderen van een teek, het zijn reuze- teken hier: onder een vergrootglas lijken het enge monsters.
Ik fietste verder in de richting van St. Petersburg, regen en mooi weer wisselden zich af. Ik bezocht de Hermitage, waar ik hoofdzakelijk de achterkant van Aziaten zag die voor de kunst-objecten stonden.het was zondag, buiten werd een marathon gelopen. In de buurt van het station kon je 3000 rubel verdienen als je 3 minuten aan een 2.50 meter hoge horizontale buis kon hangen. je moest wel eerst 1000 rubel betalen om te kunnen deelnemen.
Maandag morgen zette ik mijn fietsreis in de stromende regen voort, richting Petrozavotsk. Onderweg werd ik bij een auto, die met geopende motorkap langs de kant van de weg stond, aangesproken door een man die mij vertelde dat hij uit Bulgarije kwam en geen rubels meer had om benzine te kopen. Hij liet mij zijn lege portemonnee zien. Maar, als ik hem wat rubels gaf kon ik in het bezit komen van die prachtige mooie grote gouden ring die hij om zijn vinger droeg. Ik had daar geen zin in en zei hem dat ik alleen een bankpas had. Toen ik verder ging, zag ik in de auto vrouwen zitten die ijverig enkele van dezelfde soort ringen tot blinkend zaten op te poetsen. Na 5 minuten fietsen hetzelfde tafereel, aan de overkant van de weg, bij de auto met geopende motorkap, stond een man hevig te zwaaien naar tegemoet komend verkeer, met doel hen te laten stoppen. Hoeveel mensen zouden nu de gelukkige eigenaar zijn van zo een fantastische mooie grote gouden ring?
Van Petrozavodssk ging het rechtdoor naar het noorden. In de stromende regen bezocht ik het stadje Medvedigorsk, daar mocht ik te gast zijn van een echtpaar waarvan de man uit Nederland kwam. Door middel van een ingenieus communicatie systeem kon hij in Rusland thuiswerk doen voor een Nederlandse verzekering—maatschappij. De klanten belden in Nederland naar het bedrijf en werden dan automatisch doorgeschakeld naar de man in Medvedigorsk. Het grote voordeel voor dit gezin was dat de man een Nederlands salaris kreeg, veel veel meer dan zou hij het werk voor een firma in Rusland doen.
Daar in de buurt bezocht ik het gehucht Povenets, Hier zijn bij het Onegameer verschillende sluizen als onderdeel van een kanalen-systeem dan de Witte zee verbindt met de Baltische zee (haven St. Petersburg). Dit alles is gebouwd door gevangen uit Gulag kampen. Niet ver daar vandaan, in het bos Sandarmokh, werd in 1997 door een jager een massa graf ontdekt waar zo’n 9000 in 1937 doodgeschoten Gulag gevangenen begraven lagen.
Mijn fietsreis ging verder, over de deels gerenoveerde asfaltweg, een lange saaie weg rechtdoor naar Moermansk. Links bos, rechts bos, zo ging het honderden kilometers, hier en daar mooie meren.
Bij Kem, ongeveer 500 km voor Moermansk, ging ik met de boot naar de Solovki eilanden, waar, op het grootste eiland, een groot klooster staat, dat ten tijde van de Sovjet periode ook als Gulag kamp werd gebruikt.
Van Moermansk vloog ik via St. Petersburg weer terug naar Nederland
Hieronder een aantal foto’s van deze reis. Klik op een foto om deze te vergroten:
